Śrī Aruṇācala Aṣṭakam
Eight Verses to Arunachala

பதச்சேதம்: அறிவு அறு கிரி என அமர்தரும். அம்மா, அதிசயம் இதன் செயல் அறி அரிது ஆர்க்கும். அறிவு அறு சிறு வயது அது முதல் அருணாசலம் மிக பெரிது என அறிவின் இலங்க, அறிகிலன் அதன் பொருள் அது திருவண்ணாமலை என ஒருவரால் அறிவு உற பெற்றும். அறிவினை மருள் உறுத்து அருகினில் ஈர்க்க, அருகு உறும் அமயம் இது அசலம் ஆ கண்டேன்.

Padacchēdam (word-separation): aṟivu aṟu giri eṉa amardarum. ammā, atiśayam idaṉ seyal aṟi aridu ārkkum. aṟivu aṟu siṟu vayadu adu mudal aruṇācalam miha peridu eṉa aṟiviṉ ilaṅga, aṟihilaṉ adaṉ poruḷ adu tiruvaṇṇāmalai eṉa oruvarāl aṟivu uṟa peṯṟum. aṟiviṉai maruḷ uṟuttu aruhiṉil īrkka, aruhu uṟum amayam idu acalam ā kaṇḍēṉ.

அன்வயம்: அறிவு அறு கிரி என அமர்தரும். அம்மா, அதிசயம் இதன் செயல் அறி அரிது ஆர்க்கும். அறிவு அறு சிறு வயது அது முதல் அருணாசலம் மிக பெரிது என அறிவின் இலங்க, அது திருவண்ணாமலை என ஒருவரால் அறிவு உற பெற்றும் அதன் பொருள் அறிகிலன். அறிவினை மருள் உறுத்து அருகினில் ஈர்க்க, அருகு உறும் அமயம் இது அசலம் ஆ கண்டேன்.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): aṟivu aṟu giri eṉa amardarum. ammā, atiśayam idaṉ seyal aṟi aridu ārkkum. aṟivu aṟu siṟu vayadu adu mudal aruṇācalam miha peridu eṉa aṟiviṉ ilaṅga, adu tiruvaṇṇāmalai eṉa oruvarāl aṟivu uṟa peṯṟum adaṉ poruḷ aṟihilaṉ. aṟiviṉai maruḷ uṟuttu aruhiṉil īrkka, aruhu uṟum amayam idu acalam ā kaṇḍēṉ.

பதச்சேதம்: கண்டவன் எவன் என கருத்தின் உள் நாட, கண்டவன் இன்றிட நின்றது கண்டேன். ‘கண்டனன்’ என்றிட கருத்து எழ இல்லை; ‘கண்டிலன்’ என்றிட கருத்து எழுமாறு என்? விண்டு இது விளக்கிடு விறல் உறுவோன் ஆர், விண்டு இலை பண்டு நீ விளக்கினை என்றால்? விண்டிடாது உன் நிலை விளக்கிட என்றே விண் தலம் அசலமா விளங்கிட நின்றாய்.

Padacchēdam (word-separation): kaṇḍavaṉ evaṉ eṉa karuttiṉ uḷ nāḍa, kaṇḍavaṉ iṉḏṟiḍa niṉḏṟadu kaṇḍēṉ. ‘kaṇḍaṉaṉ’ eṉḏṟiḍa karuttu eṙa illai; ‘kaṇḍilaṉ’ eṉḏṟiḍa karuttu eṙum-āṟu eṉ? viṇḍu idu viḷakkiḍu viṟal uṟuvōṉ ār, viṇḍu ilai paṇḍu nī viḷakkiṉai eṉḏṟāl? viṇḍiḍādu uṉ nilai viḷakkiḍa eṉḏṟē viṇ ṭalam acalamā viḷaṅgiḍa niṉḏṟāy.

அன்வயம்: கண்டவன் எவன் என கருத்தின் உள் நாட, கண்டவன் இன்றிட நின்றது கண்டேன். ‘கண்டனன்’ என்றிட கருத்து எழ இல்லை; ‘கண்டிலன்’ என்றிட கருத்து எழுமாறு என்? பண்டு நீ விண்டு இலை விளக்கினை என்றால், விண்டு இது விளக்கிடு விறல் உறுவோன் ஆர்? விண்டிடாது உன் நிலை விளக்கிட என்றே விண் தலம் அசலமா விளங்கிட நின்றாய்.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): kaṇḍavaṉ evaṉ eṉa karuttiṉ uḷ nāḍa, kaṇḍavaṉ iṉḏṟiḍa niṉḏṟadu kaṇḍēṉ. ‘kaṇḍaṉaṉ’ eṉḏṟiḍa karuttu eṙa illai; ‘kaṇḍilaṉ’ eṉḏṟiḍa karuttu eṙum-āṟu eṉ? paṇḍu nī viṇḍu ilai viḷakkiṉai eṉḏṟāl, viṇḍu idu viḷakkiḍu viṟal uṟuvōṉ ār? viṇḍiḍādu uṉ nilai viḷakkiḍa eṉḏṟē viṇ ṭalam acalamā viḷaṅgiḍa niṉḏṟāy.

பதச்சேதம்: நின்னை யான் உரு என எண்ணியே நண்ண, நிலமிசை மலை எனும் நிலையினை நீ தான். உன் உரு அரு என உன்னிடில், விண் நோக்குற உலகு அலை தரும் ஒருவனை ஒக்கும். உன் உரு உனல் அற உன்னிட, முன் நீர் உறு சருக்கரை உரு என உரு ஓயும். என்னை யான் அறிவுற, என் உரு வேறு ஏது? இருந்தனை அருண வான் கிரி என இருந்தோய்.

Padacchēdam (word-separation): niṉṉai yāṉ uru eṉa eṇṇiyē naṇṇa, nilamisai malai eṉum nilaiyiṉai nī tāṉ. uṉ uru aru eṉa uṉṉiḍil, viṇ ṇōkkuṟa ulahu alai tarum oruvaṉai okkum. uṉ uru uṉal aṟa uṉṉiḍa, muṉ-nīr uṟu sarukkarai-y-uru eṉa uru ōyum. eṉṉai yāṉ aṟivuṟa, eṉ uru vēṟu ēdu? irundaṉai aruṇa-vāṉ-giri eṉa irundōy.

அன்வயம்: யான் நின்னை உரு என எண்ணியே நண்ண, நீ தான் நிலமிசை மலை எனும் நிலையினை. உன் உரு அரு என உன்னிடில், விண் நோக்குற உலகு அலை தரும் ஒருவனை ஒக்கும். உன் உரு உனல் அற உன்னிட, முன் நீர் உறு சருக்கரை உரு என உரு ஓயும். என்னை யான் அறிவுற, என் உரு வேறு ஏது? அருண வான் கிரி என இருந்தோய் இருந்தனை.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): yāṉ niṉṉai uru eṉa eṇṇiyē naṇṇa, nī tāṉ nilamisai malai eṉum nilaiyiṉai. uṉ uru aru eṉa uṉṉiḍil, viṇ ṇōkkuṟa ulahu alai tarum oruvaṉai okkum. uṉ uru uṉal aṟa uṉṉiḍa, muṉ-nīr uṟu sarukkarai-y-uru eṉa uru ōyum. eṉṉai yāṉ aṟivuṟa, eṉ uru vēṟu ēdu? aruṇa-vāṉ-giri eṉa irundōy irundaṉai.

பதச்சேதம்: இருந்து ஒளிர் உனை விடுத்து அடுத்திடல் தெய்வம் இருட்டினை விளக்கு எடுத்து அடுத்திடலே காண். இருந்து ஒளிர் உனை அறிவு உறுத்திடற்கு என்றே, இருந்தனை மதம் தொறும் வித வித உருவாய். இருந்து ஒளிர் உனை அறிகிலர் எனில், அன்னோர் இரவியின் அறிவு அறு குருடரே ஆவார். இருந்து ஒளிர் இரண்டு அற எனது உளத்து ஒன்றாய், இணையறும் அருண மா மலை எனும் மணியே.

Padacchēdam (word-separation): irundu oḷir uṉai viḍuttu aḍuttiḍal deyvam iruṭṭiṉai viḷakku eḍuttu aḍuttiḍalē kāṇ. irundu oḷir uṉai aṟivu uṟuttiḍaṟku eṉḏṟē, irundaṉai matam toṟum vidha vidha uruvāy. irundu oḷir uṉai aṟihilar eṉil, aṉṉōr iraviyiṉ aṟivu aṟu kuruḍarē āvār. irundu oḷir iraṇḍu aṟa eṉadu uḷattu oṉḏṟāy, iṇai-y-aṟum aruṇa mā malai eṉum maṇiyē.

அன்வயம்: இருந்து ஒளிர் உனை விடுத்து தெய்வம் அடுத்திடல் விளக்கு எடுத்து இருட்டினை அடுத்திடலே காண். இருந்து ஒளிர் உனை அறிவு உறுத்திடற்கு என்றே மதம் தொறும் வித வித உருவாய் இருந்தனை. இருந்து ஒளிர் உனை அறிகிலர் எனில், அன்னோர் இரவியின் அறிவு அறு குருடரே ஆவார். இணையறும் அருண மா மலை எனும் மணியே, எனது உளத்து இரண்டு அற ஒன்றாய் இருந்து ஒளிர்.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): irundu oḷir uṉai viḍuttu deyvam aḍuttiḍal viḷakku eḍuttu iruṭṭiṉai aḍuttiḍalē kāṇ. irundu oḷir uṉai aṟivu uṟuttiḍaṟku eṉḏṟē matam toṟum vidha vidha uruvāy irundaṉai. irundu oḷir uṉai aṟihilar eṉil, aṉṉōr iraviyiṉ aṟivu aṟu kuruḍarē āvār. iṇai-y-aṟum aruṇa mā malai eṉum maṇiyē, eṉadu uḷattu iraṇḍu aṟa oṉḏṟāy irundu oḷir.

பதச்சேதம்: மணிகளில் சரடு என உயிர்தொறும் நானா மதந்தொறும் ஒருவனா மருவினை நீ தான். மணி கடைந்து என மனம் மனம் எனும் கல்லில் மறு அற கடைய நின் அருள் ஒளி மேவும். மணி ஒளி என பிறிது ஒரு பொருள் பற்றும் மரு உறல் இலை. நிழல் படி தகட்டின் விண்மணி ஒளி பட நிழல் பதியுமோ? உன்னின் மறு பொருள் அருண நல் ஒளி மலை உண்டோ?

Padacchēdam (word-separation): maṇigaḷil saraḍu eṉa uyirdoṟum nāṉā matandoṟum oruvaṉā maruviṉai nī tāṉ. maṇi kaḍaindu eṉa maṉam maṉam eṉum kallil maṟu aṟa kaḍaiya niṉ aruḷ oḷi mēvum. maṇi oḷi eṉa piṟidu oru poruḷ paṯṟum maru uṟal ilai. niṙal paḍi tagaṭṭiṉ viṇmaṇi oḷi paḍa niṙal padiyumō? uṉṉiṉ maṟu poruḷ aruṇa nal oḷi malai uṇḍō?

அன்வயம்: மணிகளில் சரடு என உயிர்தொறும் நானா மதந்தொறும் நீ தான் ஒருவனா மருவினை. மணி கடைந்து என மனம் மனம் எனும் கல்லில் மறு அற கடைய நின் அருள் ஒளி மேவும். மணி ஒளி என பிறிது ஒரு பொருள் பற்றும் மரு உறல் இலை. நிழல் படி தகட்டின் விண்மணி ஒளி பட நிழல் பதியுமோ? அருண நல் ஒளி மலை, உன்னின் மறு பொருள் உண்டோ?

Anvayam (words rearranged in natural prose order): maṇigaḷil saraḍu eṉa uyirdoṟum nāṉā matandoṟum nī tāṉ oruvaṉā maruviṉai. maṇi kaḍaindu eṉa maṉam maṉam eṉum kallil maṟu aṟa kaḍaiya niṉ aruḷ oḷi mēvum. maṇi oḷi eṉa piṟidu oru poruḷ paṯṟum maru uṟal ilai. niṙal paḍi tagaṭṭiṉ viṇmaṇi oḷi paḍa niṙal padiyumō? aruṇa nal oḷi malai, uṉṉiṉ maṟu poruḷ uṇḍō?

பதச்சேதம்: உண்டு ஒரு பொருள் அறிவு ஒளி உளமே நீ. உளது உனில் அலது இலா அதிசய சத்தி. நின்று அணு நிழல் நிரை நினைவு அறிவோடே நிகழ்வினை சுழலில் அந் நினைவு ஒளி ஆடி கண்டன நிழல் சக விசித்திரம் உள்ளும் கண் முதல் பொறி வழி புறத்தும் ஒர் சில்லால் நின்றிடும் நிழல்படம் நிகர். அருள் குன்றே, நின்றிட சென்றிட, நினை விட இன்றே.

Padacchēdam (word-separation): uṇḍu oru poruḷ aṟivu oḷi uḷamē nī. uḷadu uṉil aladu ilā atiśaya śatti. niṉḏṟu aṇu niṙal nirai niṉaivu aṟivōḍē nikaṙviṉai suṙalil a-n-niṉaivu oḷi āḍi kaṇḍaṉa niṙal jaga-vicittiram uḷḷum kaṇ mudal poṟi vaṙi puṟattum or sillāl niṉḏṟiḍum niṙal-paḍam nihar. aruḷ-kuṉḏṟē, niṉḏṟiḍa seṉḏṟiḍa, niṉai viḍa iṉḏṟē.

அன்வயம்: அறிவு ஒளி உளமே நீ ஒரு பொருள் உண்டு. உனில் அலது இலா அதிசய சத்தி உளது. நின்று அணு நிழல் நினைவு நிரை அறிவோடே நிகழ்வினை சுழலில், ஒர் சில்லால் நின்றிடும் நிழல்படம் நிகர், நிழல் சக விசித்திரம் உள்ளும் கண் முதல் பொறி வழி புறத்தும் அந் நினைவு ஒளி ஆடி கண்டன. அருள் குன்றே, நின்றிட சென்றிட, நினை விட இன்றே.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): aṟivu oḷi uḷamē nī oru poruḷ uṇḍu. uṉil aladu ilā atiśaya śatti uḷadu. niṉḏṟu aṇu niṙal niṉaivu nirai aṟivōḍē nikaṙviṉai suṙalil, or sillāl niṉḏṟiḍum niṙal-paḍam nihar, niṙal jaga-vicittaram uḷḷum kaṇ mudal poṟi vaṙi puṟattum a-n-niṉaivu oḷi āḍi kaṇḍaṉa. aruḷ-kuṉḏṟē, niṉḏṟiḍa seṉḏṟiḍa, niṉai viḍa iṉḏṟē.

பதச்சேதம்: இன்று அகம் எனும் நினைவு எனில், பிற ஒன்றும் இன்று. அது வரை, பிற நினைவு எழில், ‘ஆர்க்கு?’, ‘எற்கு’, ஒன்று ‘அகம் உதி தலம் எது?’ என. உள் ஆழ்ந்து உள தவிசு உறின், ஒரு குடை நிழல் கோவே. இன்று அகம் புறம், இரு வினை, இறல் சன்மம், இன்பு துன்பு, இருள் ஒளி எனும் கனவு. இதய மன்று அகம் அசலமா நடமிடும் அருணமலை எனும் எலை அறும் அருள் ஒளிக் கடலே.

Padacchēdam (word-separation): iṉḏṟu aham eṉum niṉaivu eṉil, piṟa oṉḏṟum iṉḏṟu. adu varai, piṟa niṉaivu eṙil, ‘ārkku?’, ‘eṟku’, oṉḏṟu ‘aham udi thalam edu?’ eṉa. uḷ āṙndu uḷa tavicu uṟiṉ, oru kuḍai niḻal kōvē. iṉḏṟu aham puṟam, iru viṉai, iṟal jaṉmam, iṉbu tuṉbu, iruḷ oḷi eṉum kaṉavu. idaya-maṉḏṟu aham acalamā naḍam-iḍum aruṇamalai eṉum elai-aṟum aruḷ oḷi-k kaḍalē.

அன்வயம்: அகம் எனும் நினைவு இன்று எனில், பிற ஒன்றும் இன்று. அது வரை, பிற நினைவு எழில், ‘ஆர்க்கு?’, ‘எற்கு’, ‘அகம் உதி தலம் எது?’ என ஒன்று. உள் ஆழ்ந்து உள தவிசு உறின், ஒரு குடை நிழல் கோவே. அகம் புறம், இரு வினை, இறல் சன்மம், இன்பு துன்பு, இருள் ஒளி எனும் கனவு இன்று. இதய மன்று அகம் அசலமா நடமிடும் அருணமலை எனும் எலை அறும் அருள் ஒளிக் கடலே.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): aham eṉum niṉaivu iṉḏṟu eṉil, piṟa oṉḏṟum iṉḏṟu. adu varai, piṟa niṉaivu eṙil, ‘ārkku?’, ‘eṟku’, ‘aham udi thalam edu?’ eṉa oṉḏṟu. uḷ āṙndu uḷa tavicu uṟiṉ, oru kuḍai niḻal kōvē. aham puṟam, iru viṉai, iṟal jaṉmam, iṉbu tuṉbu, iruḷ oḷi eṉum kaṉavu iṉḏṟu. idaya-maṉḏṟu aham acalamā naḍam-iḍum aruṇamalai eṉum elai-aṟum aruḷ oḷi-k kaḍalē.

பதச்சேதம்: கடல் எழும் எழிலியால் பொழிதரும் நீர்தான் கடல் நிலை அடைவரை தடை செயின் நில்லாது. உடல் உயிர் உனில் எழும் உனை உறு வரையில் உறு பல வழிகளில் உழலினும் நில்லாது. இட வெளி அலையினும் நிலை இலை புள்ளுக்கு; இடம் நிலம் அலது இலை; வரு வழி செல்ல கடன். உயிர் வரு வழி சென்றிட, இன்பக் கடல் உனை மருவிடும், அருண பூதரனே.

Padacchēdam (word-separation): kaḍal eṙum eṙiliyāl poṙidarum nīr-tāṉ kaḍal-nilai aḍaivarai taḍai-seyiṉ nillādu. uḍal-uyir uṉil eṙum uṉai uṟu-varaiyil uṟu pala vaṙigaḷil uṙaliṉum nillādu. iḍa veḷi alaiyiṉum nilai ilai puḷḷukku; iḍam nilam aladu ilai; varu vaṙi sella kaḍaṉ. uyir varu vaṙi seṉḏṟiḍa, iṉba-k-kaḍal uṉai maruviḍum, aruṇa-bhūdharaṉē.

அன்வயம்: கடல் எழும் எழிலியால் பொழிதரும் நீர்தான் கடல் நிலை அடைவரை தடை செயின் நில்லாது. உனில் எழும் உடல் உயிர் உனை உறு வரையில் உறு பல வழிகளில் உழலினும் நில்லாது. இட வெளி அலையினும் புள்ளுக்கு நிலை இலை; நிலம் அலது இடம் இலை; வரு வழி செல்ல கடன். அருண பூதரனே, உயிர் வரு வழி சென்றிட, இன்பக் கடல் உனை மருவிடும்.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): kaḍal eṙum eṙiliyāl poṙidarum nīr-tāṉ kaḍal-nilai aḍaivarai taḍai-seyiṉ nillādu. uṉil eṙum uḍal-uyir uṉai uṟu-varaiyil uṟu pala vaṙigaḷil uṙaliṉum nillādu. iḍa veḷi alaiyiṉum puḷḷukku nilai ilai; nilam aladu iḍam ilai; varu vaṙi sella kaḍaṉ. aruṇa-bhūdharaṉē, uyir varu vaṙi seṉḏṟiḍa, iṉba-k-kaḍal uṉai maruviḍum.