Śrī Aruṇācala Padigam
Eleven Verses to Arunachala

பதச்சேதம்: கருணையால் என்னை ஆண்ட நீ எனக்கு உன் காட்சி தந்து அருளிலை என்றால், இருள் நலி உலகில் ஏங்கியே பதைத்து இவ்வுடல் விடில் என் கதி என் ஆம்? அருணனை காணாது அலருமோ கமலம்? அருணனுக்கு அருணன் ஆ மன்னி அருள் நனி சுரந்து அங்கு அருவி ஆய் பெருகும் அருண மா மலை எனும் அன்பே.

Padacchēdam (word-separation): karuṇaiyāl eṉṉai āṇḍa nī eṉakku uṉ kāṭci tandu aruḷ-ilai eṉḏṟāl, iruḷ nali ulahil ēṅgiyē padaittu i-vv-uḍal viḍil eṉ gati eṉ ām? Aruṇaṉai kāṇādu alarumō kamalam? Aruṇaṉukku aruṇaṉ ā maṉṉi aruḷ naṉi surandu aṅgu aruvi āy peruhum aruṇa mā malai eṉum aṉbē.

பதச்சேதம்: அன்பு உரு அருணாசல, அழன் மெழுகாய் அகத்து உனை நினைத்து நைந்து உருகும் அன்பு இலி எனக்கு உன் அன்பினை அருளாது ஆண்டு எனை அழித்திடல் அழகோ? அன்பினில் விளையும் இன்பமே, அன்பர் அகத்தினில் ஊறும் ஆர் அமுதே, என் புகலிட? நின் இட்டம் என் இட்டம்; இன்பு அது எற்கு, என் உயிர் இறையே.

Padacchēdam (word-separation): aṉbu uru aruṇācala, aṙaṉ meṙuhāy ahattu uṉai niṉaittu naindu uruhum aṉbu ili eṉakku uṉ aṉbiṉai aruḷādu āṇḍu eṉai aṙittiḍal aṙahō? aṉbiṉil viḷaiyum iṉbamē, aṉbar ahattiṉil ūṟum ār amudē, eṉ puhaliḍa? niṉ iṭṭam eṉ iṭṭam; iṉbu adu eṟku, eṉ uyir iṟaiyē.

பதச்சேதம்: இறை உனை நினையும் எண்ணமே நண்ணா எனை உனது அருள் கயிற்றால் ஈர்த்து, இறை உயிர் இன்றி கொன்றிட நின்றாய். என் குறை இயற்றினன் ஏழை? இறை இனி குறை என்? குற்று உயிர் ஆக்கி எனை வதைத்திடல் எதற்கு இங்ஙன்? இறைவன் ஆம் அருணாசல, எணம் முடித்தே, ஏகன் ஆ வாழி நீடு ஊழி.

Padacchēdam (word-separation): iṟai uṉai niṉaiyum eṇṇamē naṇṇā eṉai uṉadu aruḷ kayiṯṟāl īrttu, iṟai uyir iṉḏṟi koṉḏṟiḍa niṉḏṟāy. eṉ kuṟai iyaṯṟiṉaṉ ēṙai? iṟai iṉi kuṟai eṉ? kuṯṟu uyir ākki eṉai vadaittiḍal edaṟku iṅṅaṉ? iṟaivaṉ ām aruṇācala, eṇam muḍittē, ēkaṉ ā vāṙi nīḍu ūṙi.

பதச்சேதம்: ஊழியில் வாழும் மாக்களில் என்பால் ஊதியம் யாது நீ பெற்றாய்? பாழினில் வீழாது ஏழையை காத்து உன் பதத்தினில் இருத்தி வைத்தனையே. ஆழி ஆம் கருணை அண்ணலே, எண்ண அகம் மிக நாணம் நண்ணிடும் ஆல். வாழி நீ அருணாசல. உனை வழுத்தி வாழ்த்திட தாழ்த்தும் என் தலையே.

Padacchēdam (word-separation): ūṙiyil vāṙum mākkaḷil eṉbāl ūdiyam yādu nī peṯṟāy? pāṙiṉil vīṙādu ēṙaiyai kāttu uṉ padattiṉil irutti vaittaṉaiyē. āṙi ām karuṇai aṇṇalē, eṇṇa aham miga nāṇa naṇṇiḍum āl. vāṙi nī aruṇācala. uṉai vaṙutti vāṙttiḍa tāṙttum eṉ talaiyē.

பதச்சேதம்: தலைவ நீ என்னை களவினில் கொணர்ந்து உன் தாளில் இந் நாள் வரை வைத்தாய். தலைவ நின் தன்மை என்ன என்பார்க்கு தலை குனி சிலை என வைத்தாய். தலைவ நான் வலை மான் தனை நிகராது என் தளர்வினுக்கு அழிவு நாடிடுவாய். தலைவன் ஆம் அருணாசல, உளம் ஏதோ தமியன் ஆர் தனை உணர்தற்கே?

Padacchēdam (word-separation): talaiva nī eṉṉai kaḷaviṉil koṇarndu uṉ tāḷil i-n-nāḷ varai vaittāy. talaiva niṉ taṉmai eṉṉa eṉbārkku talai kuṉi silai eṉa vaittāy. talaiva nāṉ valai māṉ taṉai niharādu eṉ taḷarviṉukku aṙivu nāḍiḍuvāy. talaivaṉ ām aruṇācala, uḷam ēdō tamiyaṉ ār taṉai uṇardaṟkē?

பதச்சேதம்: தற்பர, நாளும் தாளினில் தங்கி, தண்டு அலர் மண்டுகம் ஆனேன். சித் பத நல் தேன் உண் மலர் அளியா செய்திடில், உய்தி உண்டு. உன்றன் நல் பத போதில் நான் உயிர் விட்டால், நட்ட தூண் ஆகும் உன் பழியே. வெற்பு உரு அருண விரி கதிர் ஒளியே. விண்ணினும் நுண் அருள் வெளியே.

Padacchēdam (word-separation): taṟpara nāḷum tāḷiṉil taṅgi, taṇḍu alar maṇḍukam āṉēṉ. cit-pada nal tēṉ uṇ malar aḷiyā seydiḍil, uydi uṇḍu. uṉḏṟaṉ nal pada pōdil nāṉ uyir viṭṭāl, naṭṭa tūṇ āhum uṉ paṙiyē. veṟpu uru aruṇa viri kadir oḷiyē. viṇṇiṉum nuṇ aruḷ veḷiyē.

பதச்சேதம்: வெளி, வளி, தீ, நீர், மண் பல உயிரா விரிவு உறு பூத பௌதிகங்கள் வெளி ஒளி உன்னை அன்றி இன்று என்னின், வேறு யான் ஆர் உளன்? விமலா, வெளி அதாய் உளத்து வேறு அற விளங்கின், வேறு என வெளி வருவேன் ஆர்? வெளி வராய், அருணாசல, அவன் தலையில் விரி மலர் பதத்தினை வைத்தே.

Padacchēdam (word-separation): veḷi, vaḷi, tī, nīr, maṇ pala uyirā virivu uṟu bhūta bhautikaṅgaḷ veḷi oḷi uṉṉai aṉḏṟi iṉḏṟu eṉṉiṉ, vēṟu yāṉ ār uḷaṉ? vimalā, veḷi adāy uḷattu vēṟu aṟa viḷaṅgiṉ, vēṟu eṉa veḷi varuvēṉ ār? veḷi varāy, aruṇācala, avaṉ talaiyil viri malar padattiṉai vaittē.

பதச்சேதம்: வைத்தனை வாளா, வையகத்து உய்யும் வழி அறி மதி அழித்து. இங்ஙன் வைத்திடில், ஆர்க்கும் இன்பு இலை, துன்பே. வாழ்வு இதில் சாவதே மாண்பு ஆம். பைத்தியம் பற்றி பயன் அறும் எனக்கு உன் பதம் உறும் அரு மருந்து அருள்வாய், பைத்திய மருந்தா பார் ஒளிர் அருண பருப்பத உரு பெறு பரனே.

Padacchēdam (word-separation): vaittaṉai vāḷā, vaiyahattu uyyum vaṙi aṟi mati aṙittu. iṅṅgaṉ vaittiḍil, ārkkum iṉbu ilai, tuṉbē. vāṙvu idil sāvadē māṇbu ām. paittiyam paṯṟi payaṉ aṟum eṉakku uṉ padam uṟum aru marundu aruḷvāy, paittiya marundā pār oḷir aruṇa paruppata uru peṟu paraṉē.

அன்வயம்: வையகத்து உய்யும் வழி அறி மதி அழித்து, வாளா வைத்தனை. இங்ஙன் வைத்திடில், ஆர்க்கும் இன்பு இலை, துன்பே. வாழ்வு இதில் சாவதே மாண்பு ஆம். பைத்திய மருந்தா பார் ஒளிர் அருண பருப்பத உரு பெறு பரனே, பைத்தியம் பற்றி பயன் அறும் எனக்கு உன் பதம் உறும் அரு மருந்து அருள்வாய்.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): vaiyahattu uyyum vaṙi aṟi mati aṙittu, vāḷā vaittaṉai. iṅṅgaṉ vaittiḍil, ārkkum iṉbu ilai, tuṉbē. vāṙvu idil sāvadē māṇbu ām. paittiya marundā pār oḷir aruṇa paruppata uru peṟu paraṉē, paittiyam paṯṟi payaṉ aṟum eṉakku uṉ padam uṟum aru marundu aruḷvāy.

பதச்சேதம்: பரம, நின் பாதம் பற்று அற பற்றும் பர அறி வறியரில் பரமன். பரம் உனக்கு என, என் பணி அற பணியாய். பரித்திடும் உனக்கு எது பாரம்? பரம, நின் பிரிந்து இவ் உலகினை தலையில் பற்றி யான் பெற்றது போதும். பரமன் ஆம் அருணாசல, எனை இனி உன் பதத்தில் நின்று ஒதுக்கு உற பாரேல்.

Padacchēdam (word-separation): parama, niṉ pādam paṯṟu aṟa paṯṟum para aṟi vaṟiyaril paramaṉ. bharam uṉakku eṉa, eṉ paṇi aṟa paṇiyāy. bharittiṭum uṉakku edu bhāram? parama, niṉ pirindu i-vv-ulahiṉai talaiyil paṯṟi yāṉ peṯṟadu pōdum. paramaṉ ām aruṇācala, eṉai iṉi uṉ padattil niṉḏṟu odukku uṟa pārēl.

பதச்சேதம்: பார்த்தனன் புதுமை, உயிர் வலி காந்த பருவதம். ஒருதரம் இதனை ஓர்த்திடும் உயிரின் சேட்டையை ஒடுக்கி, ஒரு தனது அபிமுகம் ஆக ஈர்த்து, அதை தன் போல் அசலமா செய்து, அவ் இன் உயிர் பலி கொளும். இஃது என்! ஓர்த்து உய்மின், உயிர்காள், உளம் அதில் ஒளிர் இவ் உயிர் கொலி அருண மா கிரியே.

Padacchēdam (word-separation): pārttaṉaṉ pudumai, uyir vali kānta paruvatam. orudaram idaṉai ōrttiḍum uyiriṉ cēṭṭaiyai oḍukki, oru taṉadu abhimukham-āha īrttu, adai taṉ pōl acalamā seydu, a-vv-iṉ uyir bali koḷum. iḵdu eṉ! ōrttu uymiṉ, uyirgāḷ, uḷam adil oḷir i-vv-uyir koli aruṇa mā giriyē.

அன்வயம்: பார்த்தனன் புதுமை, உயிர் வலி காந்த பருவதம். இதனை ஒருதரம் ஓர்த்திடும் உயிரின் சேட்டையை ஒடுக்கி, ஒரு தனது அபிமுகம் ஆக ஈர்த்து, அதை தன் போல் அசலமா செய்து, அவ் இன் உயிர் பலி கொளும். இஃது என்! உயிர்காள், உளம் அதில் ஒளிர் இவ் உயிர் கொலி அருண மா கிரியே ஓர்த்து உய்மின்.

Anvayam (words rearranged in natural prose order): pārttaṉaṉ pudumai, uyir vali kānta paruvatam. idaṉai orudaram ōrttiḍum uyiriṉ cēṭṭaiyai oḍukki, oru taṉadu abhimukham-āha īrttu, adai taṉ pōl acalamā seydu, a-vv-iṉ uyir bali koḷum. iḵdu eṉ! uyirgāḷ, uḷam adil oḷir i-vv-uyir koli aruṇa mā giriyē ōrttu uymiṉ.

பதச்சேதம்: கிரி இது பரமா கருதிய என் போல் கெட்டவர் எத்தனை கொல்லோ! விரி துயரால் இப் பிழைப்பினில் விழைவு விட்டு உடல் விட்டிட விரகு கருதியே திரிவீர், கருத்தினுள் ஒரு கால் கருதிட கொலாமலே கொல்லும் அரு மருந்து ஒன்று உண்டு அவனியில். அது தான் அருண மாதிரம் என அறிவீர்.

Padacchēdam (word-separation): giri idu paramā karudiya eṉ pōl keṭṭavar ettaṉai kollō! viri tuyarāl i-p-piṙaippiṉil viṙaivu viṭṭu uḍal viṭṭiḍa virahu karudiyē tirivīr, karuttiṉuḷ oru kāl karudiḍa kolāmalē kollum aru marundu oṉḏṟu uṇḍu avaṉiyil. adu tāṉ aruṇa mādiram eṉa aṟivīr.